Op 1 januari 2012 is de nieuwe vakantiewetgeving van kracht gegaan. De twee grootste veranderingen zijn: het opbouwen van vakantierechten tijdens ziekte en de vervaltermijn van vakantiedagen.

Het onderscheid tussen bovenwettelijke en wettelijke vakantiedagen speelt een grote rol bij de nieuwe vakantiewetgeving. Een werknemer verwerft aanspraak op vakantie van ten minste vier maal de overeengekomen arbeidsduur per week. Dit houdt in dat bij een fulltime dienstverband (40 uur) een werknemer recht heeft op 160 uur / vier weken vakantie per jaar. De wettelijk minimaal op te bouwen vakantiedagen worden ook wel de 'wettelijke vakantiedagen' genoemd. Vaak kennen werkgever werknemers aanspraak toe op meer vakantiedagen dan het wettelijk minimum. Deze vakantiedagen boven de minimaal op te bouwen vakantiedagen worden 'bovenwettelijke vakantiedagen' genoemd. Als een werknemer die 40 uur per week in dienst is,recht heeft op 25 vakantiedagen per jaar, dan zijn er 20 wettelijk en 5 bovenwettelijk.

Vervaltermijn van vakantiedagen

Tot 1 januari 2012 verjaarde een rechtsvordering tot toekenning van vakantie door verloop van vijf jaren na de laatste dag van het kalenderjaar waarin de aanspraak was ontstaan. De wetgever heeft hier per 1 januari 2012 verandering in gebracht om te bevorderen dat alle werknemers in het belang van hun veiligheid en gezondheid daadwerkelijk en met regelmaat en tijdig recupereren door vakantie op te nemen.

Per 1 januari 2012 geldt een vervaltermijn voor de minimum/wettelijke vakantiedagen van zes maanden. Werknemers dienen dus binnen zes maanden na afloop van het kalenderjaar waarin de minimumaanspraak is verworven, hun (resterende) vakantiedagen te effectueren. De wettelijke vakantiedagen over 2012 vervallen aldus op 1 juli 2013. De vervaltermijn van zes maanden geldt alleen voor de wettelijke vakantiedagen. Voor de bovenwettelijke vakantiedagen blijft de verjaringstermijn van 5 jaar gelden. De verjaringstermijn van vijf jaren blijft ook gelden voor de dagen opgebouwd vóór de inwerkingtreding van de nieuwe vakantiewetgeving.

In de situatie dat een werknemer gedurende het gehele opbouwjaar en de daarop volgende zes maanden om medische redenen of in verband met andere bijzondere omstandigheden redelijkerwijs niet in staat is geweest om zijn vakantierechten te benutten, geldt de vervaltermijn van zes maanden niet. Voor deze vakantierechten blijft de verjaringstermijn van vijf jaar van toepassing.

Welke vakantiedagen dienen als eerste te worden afgeboekt? De minimum vakantiedagen die worden opgebouwd onder het nieuwe regime vervallen eerder dan dagen die onder het oude regime zijn opgebouwd en de nieuw opgebouwde bovenwettelijke vakantiedagen. Deze minimum vakantiedagen zullen eerder moeten worden afgeboekt dan de dagen waarvoor een verjaringstermijn van 5 jaar geldt. Werkgevers en ook werknemers moeten dus letten op de administratie.

Opbouw van vakantierechten tijdens ziekte

In de oude wetgeving bouwde de werknemer die wegens ziekte langdurig geen arbeid verrichtte alleen vakantieaanspraken op over de laatste zes maanden van de ziekteperiode. Per 1 januari 2012 is deze regeling komen te vervallen. Er wordt geen onderscheid meer gemaakt in opbouw van minimum vakantierechten voor arbeidsgeschikte en arbeidsongeschikte werknemers. Zieke werknemers krijgen dus dezelfde aanspraken op minimumvakantie als andere werknemers (dus bij een fulltime dienstverband van 40 uur per week, 160 uur vakantie per jaar). Voor de bovenwettelijke vakantiedagen kan door de werkgever zelf afspraken worden gemaakt in de arbeidsovereenkomst of CAO.

Voor meer informatie of advies over dit onderwerp kunt u contact opnemen met Ariane Romijn van de sectie Arbeidsrecht (tel: 010-7504475 of e-mail ariane.romijn@thladvocaten.nl)