Het gerechtshof in Den Bosch heeft zich in een recent arrest uitgelaten over de vraag of van de huidige bepaling betreffende het concurrentiebeding, dat in beginsel een concurrentiebeding verbiedt bij een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd, enige reflexwerking uitgaat. Het betreft de volgende casus.
De werknemer is op basis van drie maal een jaarcontract in dienst geweest van werkgever, waarbij hij een commerciële functie (verkoopmedewerker binnendienst) bekleedde. De laatste arbeidsovereenkomst is na ommekomst van 31 december 2014 van rechtswege geëindigd. In de arbeidsovereenkomst is een concurrentiebeding opgenomen, dat de werknemer kortweg verbiedt gedurende twee jaar na einde van het dienstverband werkzaam te zijn in Nederland voor een concurrerend bedrijf.
Vanaf 1 januari 2015 is de Wet werk en zekerheid (WWZ) ingevoerd. Onder de WWZ kan een concurrentiebeding niet (meer) aan een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd worden verbonden, tenzij uit de bij het concurrentiebeding opgenomen schriftelijke motivering van de werkgever blijkt dat het beding noodzakelijk is vanwege zwaarwegende bedrijfs- of dienstbelangen, aldus artikel 7:653 BW. In het onderhavige geval ontbrak een dergelijke motivering (uiteraard). Het overgangsrecht behorende bij de WWZ bepaalt dat het oude artikel 7:653 BW van toepassing blijft op arbeidsovereenkomsten die tot stand zijn gekomen voor invoering van de WWZ.
In eerste aanleg heeft de werkgever naleving en de werknemer vernietiging van het concurrentiebeding gevorderd. De kantonrechter heeft de vordering van de werkgever toegewezen en de vordering van de werknemer afgewezen, waarna de werknemer in hoger beroep is gegaan.
De werknemer heeft in hoger beroep geconcludeerd tot vernietiging van het vonnis van de kantonrechter, waarbij de werknemer heeft aangevoerd dat als gevolg van de invoering van de WWZ vanaf 1 januari 2015 arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd geen concurrentiebeding meer mogen bevatten, dat aan deze wetswijziging een gewijzigde maatschappelijke opvatting ten grondslag ligt die in de belangenafweging mag worden betrokken en dat van voormelde huidige bepaling reflexwerking uitgaat.
Het hof heeft als volgt overwogen. De vorderingen dienen beoordeeld te worden op grond van artikel 7:653 BW zoals dat gold tot 1 januari 2015. De kantonrechter heeft derhalve terecht overwogen dat de thans geldende WWZ aan de geldigheid van het concurrentiebeding niet kan afdoen. Het hof zal dan ook niet toepassen de vanaf 1 januari 2015 geldende regel, dat arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd geen concurrentiebeding mogen bevatten tenzij dat noodzakelijk is vanwege zwaarwegende bedrijfs- of dienstbelangen. Indien juist is, dat deze thans geldende regel gewijzigde maatschappelijke opvattingen reflecteert, dan brengt dat nog niet mee dat de rechter die regel reeds kan toepassen omdat de wetgever in het overgangsrecht uitdrukkelijk een andere afweging heeft gemaakt door te bepalen dat het oude artikel 7:653 BW van toepassing blijft op arbeidsovereenkomsten die tot stand zijn gekomen vóór 1 januari 2015.
Een en ander neemt niet weg, aldus het hof, dat bij de belangenafweging waartoe een rechter is genoopt ingevolge het tweede lid van artikel 7:653 BW, gewicht toekomt aan het feit dat sprake is van een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd.
Conclusie
Volgens de uitspraak van het gerechtshof Den Bosch kent het huidige artikel 7:653 BW wat betreft de geldigheid van concurrentiebedingen dus geen reflexwerking ten aanzien van arbeidsovereenkomsten die tot stand zijn gekomen voor invoering van de WWZ. Met betrekking tot de mogelijkheid van de rechter tot vernietiging van het concurrentiebeding in het geval de belangenafweging in het voordeel van de werknemer uitvalt, is wel van belang dat sprake is een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd.
Voor meer informatie of advies over dit onderwerp kunt u contact opnemen met Camilla Rodrigues Pereira-de Kuyper (tel: 010-7504475 of e-mail ck@thladvocaten.nl).
