Tijdens ziekte van de werknemer hebben de werkgever en de werknemer de plicht om tot re-integratie in het werkproces te komen. Als de werknemer zich daaraan niet houdt, dan staat daarop een sanctie: zijn loonaanspraak komt te vervallen.
Vaak is de werknemer in staat om enkele uren passende (aangepaste) arbeid te verrichten.
Wat nu als de werknemer weigert die uren te werken. De wet bepaalt dat het loon mag worden stopgezet 'voor de tijd gedurende welke' de werknemer weigert passende arbeid te verrichten. In een bijdrage van 15 februari 2014 heb ik de lagere rechtspraak op dit punt een rijtje gezet. Hieruit bleek dat enkele rechters zich op het standpunt hebben gesteld dat alleen het loon mag worden ingehouden over de uren dat de werknemer weigert passende arbeid te verrichten. Andere rechters oordeelden dat het gehele loon mag worden ingehouden.
Voor de motivering van de betreffende rechters volsta ik hier met een verwijzing naar de eerdere bijdrage.
De Hoge Raad
De Hoge Raad heeft in een uitspraak van 6 juni 2014 de knoop doorgehakt. Het ging om een zieke schoonmaker die volgens de bedrijfsarts gedeeltelijk - halve dagen - aangepast werk kon verrichten. De werknemer weigerde dat. De Kantonrechter werd geconfronteerd met de zaak en besloot om deze bij wijze van prejudiciële vraag aan de Hoge Raad voor te leggen. De beslissing van de Hoge Raad was vervolgens duidelijk: Bij een weigering om passende arbeid te verrichten mag het hele loon worden ingehouden. De motivering van de Hoge Raad sluit aan bij de motivering van de lagere rechters die eerder al oordeelden dat het gehele loon kan worden ingehouden:
a. de stopzetting van loon geldt als een prikkel om herstel en re-integratie te bevorderen.
b. in alle overige gevallen van een loonsanctie is sprake van een gehele stopzetting en ook in die gevallen staat in de wet dat het loon mag worden stopgezet 'gedurende de tijd welke' de werknemer zich niet aan zijn verplichting houdt;
Ten slotte
Met de uitspraak van de Hoge Raad is een punt waarover verschillend werd gedacht van tafel: de werknemer die tijdens ziekte passende arbeid weigert kan rekenen op een algehele loonstop. Die loonstop zal overigens ook daadwerkelijk toegepast moeten worden om de werknemer maximaal te 'prikkelen' om aan zijn re-integratieverplichtingen te voldoen. Doet de werkgever dat niet, dan dreigt voor hem na twee jaar ziekte een loonsanctie van het UWV, die er in de regel op neerkomt dat de werkgever een jaar langer het loon aan de werknemer moet doorbetalen.
Voor meer informatie of advies over dit onderwerp kunt u contact opnemen met Erik Lichtenveldt (010-7504475 of el@thladvocaten.nl).