De kantonrechter Zwolle heeft in een uitspraak van 16 februari 2012 bepaald dat van belemmeren of vertraging van het genezingsproces sprake kan zijn indien de arbeidsongeschikte werknemer mediation weigert.

Feiten

De feiten in de zaak waren als volgt. De werknemer was bij de werkgever in dienst als algemeen directeur (geen statutair directeur). Nadat onderhandelingen over het verwerven van aandelen door de werknemer spaak liepen, kwam de arbeidsrelatie onder druk te staan. In april 2011 raakte de werknemer volledig arbeidsongeschikt wegens ziekte. De bedrijfsarts raadde partijen aan om een mediationtraject te starten, hetgeen mislukte omdat partijen het niet eens konden worden over de condities.

De werkgever stopte vervolgens op 30 december 2011 met het betalen van het loon. Hij deed daartoe een beroep op artikel 7:629 lid 3 aanhef onder b van het Burgerlijk Wetboek. In dit artikel is bepaald dat een werknemer geen recht heeft op loondoorbetaling voor de tijd gedurende welke door zijn toedoen zijn genezing wordt belemmerd of vertraagd. Volgens de werkgever had de werknemer dit dus gedaan door ten onrechte te weigeren mee te werken aan mediation.

Oordeel kantonrechter

De vraag die de rechter in deze zaak diende te beantwoorden was of de werknemer ten onrechte had geweigerd mee te werken aan mediation en hiermee zijn genezing had belemmerd of vertraagd. De kantonrechter oordeelde als volgt.

Blijkens de parlementaire geschiedenis gaat het er in artikel 7:629 lid 3 aanhef onder b van het Burgerlijk Wetboek om dat de werknemer steeds die dingen doet en nalaat die van een zieke werknemer in zijn omstandigheden met het oog op een voorspoedige genezing kunnen worden gevergd. Hierbij wordt als voorbeeld genoemd een operatie die de enige reële mogelijkheid voor genezing is, waartegen vanuit medisch of psychisch oogpunt geen bezwaar bestaat en de werknemer geen goede reden heeft die te weigeren. Vanwege deze ruime strekking kan volgens de kantonrechter van vertraging of belemmering van het herstelproces in de zin van dit artikel ook sprake zijn indien de werknemer mediation weigert, mits aan een aantal voorwaarden is voldaan, te weten:

a. Mediation is, gegeven de aard van het conflict, een aangewezen route,
b. Aannemelijk is dat het (resultaat) van mediation het herstel van de werknemer zal bevorderen,
c. Van de werknemer deelname aan mediation in redelijkheid kan worden gevergd.

Dus, is aan deze voorwaarden voldaan en weigert de werknemer mediation, dan is sprake van belemmering van de genezing en is de werkgever gerechtigd de loondoorbetalingen stop te zetten.

De kantonrechter oordeelde in deze specifieke uitspraak dat aan voorwaarde B niet was voldaan, omdat de werkgever niet had gesteld, noch was gebleken, dat er een redelijke kans was dat mediation het herstel van de werknemer zou bevorderen. Partijen hadden namelijk een sterk verschil van inzicht met betrekking tot het functioneren van de werknemer en de onderlinge verhoudingen waren danig verstoord. Het was volgens de Kantonrechter daarom maar de vraag of mediation de genezing zou bevorderen en het was zelfs goed voorstelbaar dat de deelname van werknemer aan mediation bij hem tot nog hogere spanningen zou leiden en zijn herstel zou belemmeren. De werkgever had de loondoorbetalingen dus niet mogen stopzetten.

De werkgever in kwestie mocht dus het loon niet stopzetten. De uitspraak is niettemin van belang voor de rechtspraktijk, nu de Kantonrechter Zwolle duidelijk heeft gemaakt dat en onder welke voorwaarden van een medewerker, op straffe van stopzetting van loon, medewerking aan mediation kan worden gevergd.

Voor meer informatie of advies over dit onderwerp kunt u contact opnemen met Ariane Romijn van de sectie Arbeidsrecht
(tel: 010-7504475 of e-mail ar@thladvocaten.nl)